چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۳

جناب آقای دکتر رنانی امروز یاداشت پر سوز وگداز تان را خطاب به دکترپزشکیان و ملامت خلق خواندم. و چون می دانم از سر صدق نوشتی ،به حال شما و مردم ایران گریستم،(البته اگر شما هم گریسته باشید) ،شما را متفاوت از دکتر فاضلی جامعه شناس تازه شناخته شده،می دانم (که همه معروفیتش بعد اخراج از دانشگاه به دلیل دوشغله بودنش بود ) که مردم را عتاب قرار می دهد که نمیفهید که اینجا سوئیس نیست !

در یاداشت تان ،دقیقا ضمیر"ما"را در جمله :ما تو را (پزشکیان)فریب دادیم متوجه نشدم.اگر منظور از "ما" ،حضرتعالی هستید درود بر شما که زود اشتباه خود را پذیرفته اید .اما اگر مرادتان مردم بقول شما رنجیده هستند، آنان از کسی دعوت نکردند تا چون مسیح صلیبش را بر دوش کشد و خود را قربانی کند ،تا چون شما ، امروز به حال او بگریند ،باید به حال ما روشنفکران گریست که هرگاه مردم مطیع ما نبودند متهم به انفعال هستند و اگر مطالبه ای داشتند نسل ناصبور لقب گرفتند.سیاست الزامات خود را دارد .افلاطون می گوید هنر انسان را جاودانه می کند من عرض می کنم سیاست نیز .

ان کسی که می خواهد تاج سلطانی که کلاهی دلکش است بر سر نهد ،و جاودانه شود لابد قبلا به ترک سر نیز اندیشه کرده است.

می فرمایید مردم سیاست را نمی فهمند و تاریخ نمی دانند.

اتفاقا این نسل به اندازه کافی طی این این قرن در کارگاه سیاست ایران اموخته و پخته و سوختند که سیاست و تاریخ را بهتر از من و شما می شناسد.ومیدانند تاریخ نگاری فاتحان تاریخ نیست،روایت قدرتی است که ما اهل قلم نگاشتیم.

انان با راهنمایی روشنفکرانی چون ما به کاوه ها دلبستند،اما اسکندرها نصیب شان شد ،گناه آنان فقط دلبستگی شان به آفتاب بود این گناه ما بود که آنان را به آفتاب گونه ها فریب دادیم.و هر بار در سرابی، تشنه گرفتارشان کردیم.

جناب رنانی عزیز انکه صلیب خود را بر دوش می کشد سیاستمداران نیستند مردمی هستند که کمرشان خم و کوله باری از رویاهای کوچک و بزرگ بر باد رفته را بردوش دارند.

 بلی باید گریست هنگامی که روشنفکران برای دفاع از سیاستمداران ،مردم را مذمت می کنند.

لطفا داستان مسعود را احساسی نکنید ،شما هم کمی صبوری کنید شاید این مسعود سعد سلمان نباشد و البته امیدوارم مسعود غزنوی فرزند محمود نیز نباشد،که حسنک وزیر(سیاستمدار شریف) ،را با اراده مشاورانش بر دار کرد. و خود به نظاره نشست.

دکتر رنانی عزیز ،هیچ کس در دعوت به رای دادن و تلاش برای مشارکت کردن مردم ،توقعی حداکثری ایجاد نکرد، و از پزشکیان توقع منجی و قهرمان بودن را نداشت ،امروز نیز کسی انتظار ندارد حق ضایع شده تاریخی را یکماهه بجای اورد ،فقط می خواستند پزشکیان صدای شان باشد.

در افسانه تبای از قول آنتیگونه می شنویم مستبدین از همه نعمت ها بر خوردارند از جمله نعمت کر بودن ،امروز ما روشنفکران نیز دچار این عارضه شدیم.

لطفا مردم را متهم به ناشکیبایی نکنید کامنت های زیر پست آقای دکتر پزشکیان را بابت معرفی وزرا بخوانید ،اینها اگاه ترین و شریف ترین مردم هستند و معتقدند خشت اول چون کج نهاده شود دیوار تا ثریا کج می رود. مردم ناصبور نیستند،ولی نگران هستند. نظر و رای مردم را بی ارزش ندانیم که در هر بازاری ان را بفروشند.

مردم ماکیاول های وطنی را شناخته و عادت کرده بودند .علی(ع) برای انان صرفا یادآور کادوی روز پدر بود.پزشکیان از علی گفت و عدالت و به جامعه تلنگر زد، اما چون لیست کابینه عیان شد ،مصلحتی از جنس مصلحت معاویه و سهم خواهی ها نمایان گردید تا عدالت علی،داغ مردم تازه شد،مردم برخلاف سخن دکتر پزشکیان بیشتر نفاق می بینند تا وفاق ، انگار سخنان امام علی(ع) فقط قبل از تصاحب قدرت به کار مان می آید.

چگونه از این لیست می توان کارایی انتظار داشت؟ 

ذات نایافته از هستی بخش 

چون تواند که بود هستی بخش.

می فرمایید حکمتی است که او طی یکماه مصاحبه نکرده !؟مبادا فکر کنیم چون نوشته های ما توسط مردم دیده می شود یا در رسانه های مجازی جملات کوتاهی از آن منتشر می شود دچار توهم همه چیز دانی شویم! ما در عصر حکمت سقراطی زندگی نمی کنیم ،این ها همان مردمی هستند تا دیروز از آنان رای گدایی کردیم آن حکمتی که شما می فهمید و‌مردم نمی فهمند بفرمایید رییس جمهوری که در انتخاب وزیرانش دخالت نکرده چگونه،انتظار عملکرد مثبت از آنان می تواند داشته باشد؟ و درخواست صبوری از مردم دارد؟مردم بر اساس مصداق نابینا و چاه از سر خیر خواهی برای دکتر پزشکیان ،خاموش ننشسته اند وصرفا از اسامی اشتباه در کابینه دلگیرند،باقلم مشاوران روشنفکرش(چون شما و دکتر فاضلی) مورد حمله قرار می گیرند.وای به روزی که بخواهند عملکردها را مورد نقد قرار دهند.البته بهتر از بنده می دانید تاوان عملکرد وزیران را همیشه مردم پرداخت می نمایند.

حضرتعالی استاد مباحث توسعه هستید ،آیا با کارمندان تکنوکرات ،مطیع و دست چندم ،محافظه کار پروش یافته در سیستم اداری ناکارامد، و آدمهای نیابتی در کسوت وزیر می توان مشکلات را فهمید ؟حل مشکلات بماند.آیا از هزاران جوانان نابغه و کارآفرین حق ۱ نفر نبود که در کابینه سهم داشته باشند البته منظور جوانان دوره سنی چهل و پنجاه ساله هستند. که به نعمت حضور مسئولین کهنسال ما ،انها باید جوان تلقی شوند.

جناب رنانی عزیز حتما کتاب کلیله و دمنه را خوانده اید ،هنگامی که دمنه جوان و مدعی سواد و هوش می خواست به خدمت سلطان برود کلیله می گوید:سلاطین چون درخت تاک هستند و شاخه خود را بر نزدیکان می افکنند. متاسفانه این لیست وزرای اقای پزشکیان جز معدودی مصداق این حکایت هستند.گدایان پستی که همیشه وسط لحاف خوابیده اند،

هشت سال اصلاح طلبان در قبال دولت روحانی سکوت کردند، مبادا رقیب سوء استفاده کند ،هر گونه نقدی در درون جبهه اصلاحات ،تجدید نظر طلبی محسوب شد.که نتیجه آن سرمایه های اجتماعی برباد رفته بود. روحانی به نعمت مشاورانش فقط یک کنفرانس خبری داشت. او نیز با همین منطق شما به قدرت طلبان سهم داد.

او که با شعار امید آمد و کلید در دست داشت ،فقط قفل های دوستان خود را بازکرد و ناامیدی ملت ارمغان او.

آقای دکتر رنانی ،طرفداران معترض امروز پزشکیان ، نگران هستند مبادا فریب خورده باشند،

چون دقیقا همان سناریو های دولت روحانی را می بینند و آشناست(سوءتفاهم نشود منظورم حسام الدین آشنا نیست) .امیدوارم حضرتعالی که تاریخ می دانید آنرا در حافظه داشته باشید.ابتدا حذف ناصحان و صالحان ،سپس حاکمیت فرصت طلبان و خاضعان و دعوت مردم به صبوری برای نتیجه برجام ،بی فرجام،

گفتید مردم دنبال قهرمان می گردند.

کمی از شما مایوس شدم که چگونه از توسعه سخن می گویید ولی فرهنگ سیاسی نسل جدید جامعه تان را نمی شناسید.

[ ] فکر می کنم اقتضای سن من و شما باشد که فکر می کنیم مردم در پی قهرمان هستند.جوانان این سرزمین سالهاست که خود قهرمان قصه ها و روایت ها خود هستند .انها سالهاست دیگر فیلم های بتمن را نمی بینند و حوصله سخنرانی ما روشنفکران قهرمان ساز(بت ساز) را ندارند و پدران و مادران این سرزمین نیز از هرچی قهرمان ساختگی توسط امثال ما ،عبور کرده اند.چون یک قرن اخیر فروپاشی قهرمانان ساختگی را دیده اند. لطفا شما هم از آقای دکتر پزشکیان قهرمان قربانی نسازید و اشک مردم را در نیاورید چون مردم انقدر فیلم خوب دیده اند ،که با این یاداشت ها بمثابه دیدن فیلم هندی احساسی نشوند.لطفا چون یک استاد اقتصاد و توسعه مثل همیشه بنویسیدومطالبه گر باشید.شاید بهتر بتوانید از مردم ، دکتر پزشکیان و نظام و مراقبت نمایید.

 با احترام.رحیم خستو،عضو هیات علمی دانشگاه 

خبرنگار: پردیس سلیمانی